ابوالحسن علي بن زبير كوفي، ابتدا در محضر پدرش به فراگيري دانش‏هاي متداول زمان پرداخت و بعد از فوت او، ثروت به جاي مانده از پدر را در راه كسب علم و دانش و ايجاد كتابخانه و كمك به دانش پژوهان صرف كرد. او به گردآوري و نشر كتاب عشق مي‏ورزيد و كتاب‏هاي بسياري را به خط زيباي خويش، نسخه‏برداري كرد. همين كوشش ابن زبير درزمينه‏ي نسخه‏برداري ازكتب، موجب شد كه با وجود توانايي‏هاي علمي بسيار، كمتر به كار تاليف بپردازد. ابن زبير، يادداشت‏هاي فهرست گونه‏اي بر برخي از كتاب‏هاي كتابخانه‏اش نوشته است كه مورد استفاده‏ي دانشمندان قرار مي‏گرفت.